Dormo ancora, o son desto?

Il ritorno di Ulisse in Patria (C. Monteverdi)

Dormo ancora, dormo ancora, o son desto?

Κοιμάμαι ακόμη, κοιμάμαι ακόμη, ή (μήπως) είμαι ξύπνιος;

Che contrade rimiro?  Qual aria vi respiro? E che terren calpesto?

Ποιά μέρη αντικρύζω; Ποιόν αέρα αναπνέω; Ποια γη πατώ;

Chi fece in me, chi fece il sempre dolce e lusinghevol sonno ministro de' tormenti,

Ποιος τον έκανε; Ποιος έκανε τον γλυκό και ευχάριστο ύπνο μου “αγγελιοφόρο” των βασάνων μου,

Chi cangiò il mio riposo in ria sventura?  Qual deità de' dormienti ha cura?
ποιος μετέτρεψε την ανάπαυση μου σε ria περιπέτεια; Ποιος θεός κυβερνά/φροντίζει τον ύπνο των ανθρώπων;
O sonno, o mortal sonno! Fratello della morte altri ti chiama.
Ω ύπνε, ο θανάσιμε ύπνε! Αδελφέ του θανάτου, άλλοι σε αποκαλούν.
Solingo trasportato, deluso ed ingannato, ti conosco ben io, padre d'errori.
Μοναχικός ταξιδεύεις, απογοητευμένος και εξαπατημένος, σε γνωρίζω πολύ καλά εγώ, πατέρα των λαθών
Pur degli errori miei son io la colpa.
Αλλά για τα λάθη μου μονάχα εγώ ευθύνομαι.
Ché se l'ombra è del sonno sorella o pur compagna, chi si confida all'ombra perduto alfin contro ragion si lagna.
Και αν η σκιά είναι του ύπνου η αδελφή, ή η σύντροφος του, αυτός που εμπιστοσύνη της δείχνει και χαμένος είναι και μάταια μετανιώνει.
O dèi sempre sdegnati, numi non mai placati,
Ω θεοί πάντα θυμωμένοι, που ποτέ δεν είστε ικανοποιημένοι
contro Ulisse che dorme anco severi,
είστε αυστηροί με τον Οδυσσέα ακόμη και όταν κοιμάται
vostri divini imperi, contro l'uman voler sien fermi e forti,
η θεική σας εξουσία, απέναντι στην ανθρώπινη θέληση είναι αυστηρή και ισχυρή.
ma non tolgano, ahimè, la pace ai morti.
αλλά μη ταράζετε, αλίμονο σε μένα, την ηρεμία των νεκρών
Feaci ingannatori, voi pur mi prometteste, di ricondurmi salvo in Itaca mia patria
Φαίακες άτιμοι, μου υποσχεθήκατε να με οδηγήσετε σώο στην Ιθάκη την πατρίδα μου
con le ricchezze mie, co' miei tesori.Feaci mancatori,
στα πλούτη μου, στους θησαυρούς μου. Φαίακες ψεύτες,
or non so com'ingrati mi lasciaste in questa riva aperta, su spiaggia erma e deserta, misero, abbandonato;
αλλά απατεώνες με αφήσατε σε αυτή την ανοικτή ακτή, σε αυτή την άθλια και έρημη παραλία, μίζερο,εγκαταλελειμμένο
e vi porta fastosi, e per l'aure e per l'onde così enorme peccato!
Θα ταξιδεύετε τώρα περήφανοι, στον αέρα και στα κύματα (έχοντας διαπράξει) τέτοια τεράστια αμαρτία!
Se puniti non son sì gravi errori, lascia, Giove, deh, lascia de' fulmini la cura, ché la legge del caso è più sicura.
Αν ατιμώρητοι για τόσο σοβαρά λάθη, σας αφήσει, ο Δίας, θα αφήσει τους  κεραυνούς τους, και ο νόμος της τύχης θα είναι πιο σίγουρος (;;;;)
Sia delle vostre vele, falsissimi feaci, sempre Borea inimico,
Στα πανιά σας, κάλπικοι Φαίακες, πάντα τον Βορρά να έχετε εχθρό
e sian qual piuma al vento o scoglio in mare le vostre infide navi: leggere agli aquiloni, all'aure gravi.
Και σαν φτερά στον άνεμο και σε παγίδες στην θάλασσα να τύχουν τα ύπουλα πλοία σας : ελαφρά σαν χαρταετοί και στον αέρα βράχοι (;;;;)